De afgelopen jaren heb ik op veel verschillende plekken geleefd. Zo verbleef ik een tijd in het aantrekkelijke berglandschap van Zwitserland, het mooie Zwarte Woud in het zuidwesten van Duitsland en heb ik vele mooie gemeenschappen opgezocht gedurende mijn rondreis.

Deze lente breng ik door in provincie Friesland. Deze provincie is nieuw voor mij. Al heb ik wel Friese roots (ik heb nog een Friese beppe van 102 jaar oud), zelf heb ik hier nog niet eerder echt rondgekeken. Dit rustige leven op het platteland spreekt mij zeker aan. Ik ga dan ook graag op ontdekkingstocht in de natuur.

Het coulisselandschap hier in dit deel van Friesland vind ik prachtig. Vanaf april zie je hier hele weides vol met pinksterbloemen. Blij verrast was ik tijdens een van mijn eerste fietstochten toen ik een vogelbroedgebied ontdekte. Daar kon ik weidevogels als de grutto voor het eerst echt eens goed bewonderen. Wow, wat zijn dit een stuntvliegers! Speciaal voor mij toonden ze hun vliegkunsten in de lucht. Zo mooi om te zien! De roep van de grutto klinkt met wat fantasie als utto utto utto, dat hij snel achter elkaar roept. Aan deze roep dankt de grutto zijn naam.

Niet alleen de grutto liet zich aan mij zien, maar ook vele andere weidevogels. Zoals bij voorbeeld de tureluur, de kemphaan, de watersnip en de kievit. Zo leuk! Ja, hier word ik als vogelliefhebber toch wel heel blij van. Als een enthousiast jochie geniet ik van mijn ontdekkingstocht.

Verder zag ik tijdens mijn fietstocht een mooie, oude juffertoren uit de 13de eeuw. Bijzonder dat deze oude kerktoren er na al die jaren nog steeds staat. Zo 120 jaar geleden maakte de natuurbeschermer Thijsse een fietstocht door Friesland. Van deze mooie kerktoren heeft hij toen een tekening gemaakt. Nu sta ik er zelf naast.

Je vraagt je misschien af waar ik momenteel leef in Friesland. Op het moment van schrijven ben ik een aspirant bewoner bij een leuke gemeenschap in Friesland. Op deze plek voel ik mij heel goed. Ik voel dat ik samen met gelijkgestemde zielen leef die net als ik van de natuur houden en ook op het spirituele vlak bewust in het leven staan. Precies wat ik zocht.

Bij deze gemeenschap voel ik diep de verbinding met de natuurlijke omgeving. Ik zal in het kort een dag van mijn leven hier beschrijven. In de vroege ochtend word ik wakker met een vogelconcert van vele zangvogels. Ik sta op en begin mijn dag met de zonnegroet en andere yogaoefeningen. Daarna (rond 7:00) neem ik de tijd om even een ommetje te maken over het terrein. Vaak zie ik in de vroege ochtend hazen rondrennen over het terrein. Of met wat meer geluk zie ik een ree snel wegrennen naar de houtwal. Tijdens mijn rondje over het terrein van 3 hectare zie ik allerlei vogels. Laatst zag ik een familie winterkoning. Ik smelt echt helemaal als ik een baby winterkoning zie. De volwassen winterkoninkjes zijn al zo schattig! Daarnaast zag ik enkele dagen geleden ook een familie roodstaart. Ook zo ontzettend schattig om die kleine roodstaartjes te zien! Zucht… Ik voel een diepe liefde voor al deze vogels.

Na een fruitontbijt, ga ik enkele uurtjes aan de slag in de moestuin of ben ik bezig in de fruitboomgaard. Vaak loop ik lekker rond op blote voeten. Altijd fijn om te kunnen aarden. Genoeg mogelijkheden om lekker te ‘dauwtrappen’. Zo belangrijk voor mijn gezondheid. In de moestuin hangt er een fijne sfeer. De moestuin brengt ons zoveel meer dan alleen groente, fruit en kruiden. De moestuin is zeker ook een plek om te genieten van de schoonheid en het is een plek om te verbinden met al het leven om ons heen. De moestuin is wat mij betreft het hart van de gemeenschap. Gedurende mijn werkzaamheden neem ik regelmatig een moment de tijd om stil te staan. In deze stilte verbind ik mij met de magie in mijn hart. Deze magie kan zich dan vervolgens manifesteren in de fysieke wereld. Op zo’n magisch moment vloog er laatst een prachtige koninginnenpage door de tuin. De magie was dat moment duidelijk voelbaar. Dit was de eerste keer dat ik deze vlinder in Nederland heb gezien.

Als het zonnig weer is dan ga ik lekker zwemmen in de pingo. Deze pingo is een waterpartij die is ontstaan in de laatste ijstijd. Het water is ijskoud, maar dat houdt mij niet tegen. Ik krijg altijd een enorme energieboost van zwemmen in koud water. Ik voel de levenskracht door mijn lichaam stromen zodra ik ga zwemmen in de pingo. En ook hier in het water zijn er weer veel momenten van magie, verbinding en schoonheid. Na afloop warm ik op in de zon. Goh, wat is het toch fijn om te ontspannen. Om lekker momenten de tijd te hebben om te lummelen en simpelweg te zijn. In het ‘zijn’, voel ik mij verbonden met de natuur en voel ik de eenheid met het leven om mij heen.

In de middag ga ik verder met het ontdekken van het landschap. Dan maak ik een mooie fietstocht of wandeling. Laatst genoot ik van een fietstocht naar een van de prachtige Friese meren (de Leien). Of als ik behoefte voel aan iets anders dan ga ik op ontdekkingstocht in Leeuwarden of Groningen. Ook door de stad loop ik rond op mijn gevoel. Mijn gevoel brengt mij op synchronistische wijze uit bij de winkels waar er op dat moment toevallig een aanbieding is voor rauwe chocolade. Rauwe chocolade is voor mij een belangrijke bondgenoot op regenachtige dagen waarbij ik mij lekker even terugtrek met een magisch boek.

In de avonduren speel ik gitaar, of geniet ik van een goed gesprek met daarbij een potje wildpluk kruidenthee en een haverkoek. Op een heldere avond vind ik het prachtig om buiten te zitten kijken naar de sterrenhemel. Kortom het leven in een gemeenschap past bij mij. Het zou zo maar kunnen dat ik binnenkort de stap mag maken naar bewoner. Daar zou ik heel blij van worden. Ik hou jullie op de hoogte!