Al twee jaar mediteer ik elke avond voor meer balans en liefde op onze planeet. Deze positieve focus voelt altijd enorm helend. Uit dit goede gevoel is een creatief idee ontstaan waar ik vrolijk van werd.

Zou het niet fijn zijn als ik samen met anderen zou kunnen co-creëren om meer liefde te brengen op onze planeet? Als ik in mijn eentje iets doe is dat natuurlijk al mooi, maar als ik samen met anderen de liefdesenergie kan focussen dan wordt het natuurlijk alleen maar krachtiger! Als we onze krachten met elkaar bundelen dan kunnen we een nieuw verhaal scheppen.

Zo ontstond bij mij het idee om een schrijfspel te organiseren waarbij iedereen een kort verhaaltje schrijft over hoe zij/hij zich de nieuwe aarde voorstelt. Hoe zou de nieuwe aarde er volgens jou uitzien? Welke beelden komen er bij jou omhoog? Als je echt schrijft vanuit je hart welk verhaal zou er dan ontstaan? Voel jij ook enthousiasme om aan deze schrijfco-creatie mee te doen?

Doe je mee? Dan hierbij het idee voor het schrijfspel:

  • Probeer te schrijven vanuit je gevoelsbeleving. Je stemt je gevoelsmatig af op de versie van de nieuwe aarde die jij het liefst zou willen zien. Wat zijn de ingevingen van jouw hart? Hoe ziet dit hoogst mogelijke toekomstbeeld er voor jou uit? Hoe zou volgens jou een nieuw gouden tijdperk eruit zien?
  • In dit verhaal hoef je je niet te houden aan alle spelregels en beperkingen die we als mensheid onszelf nu opleggen. Je bent volledig vrij om je verbeeldingskracht toe te passen. Hoe zou de nieuwe aarde eruit zijn als alles mogelijk was? Durf buiten te box te denken! Durf groter te dromen!
  • De omvang van je verhaal mag je zelf bepalen. Zelf doe ik ook mee aan het schrijfspel en ik schrijf ongeveer twee pagina’s.
  • Je kunt je verhaal opsturen naar joris@vianatuur.nl. De verhaaltjes (al of niet anoniem) plaats ik vervolgens op mijn site op deze pagina.

De bedoeling van deze ‘nieuwe aarde verhaaltjes’ is dat we daarmee elkaar wederzijds inspireren. Wat je aandacht geeft, groeit en zo krijgt ons positieve toekomstbeeld meer kracht. De energie van liefde is nu zo nodig om de balans weer te herstellen op onze planeet. Liefde is het grootste geschenk wat je Moeder Aarde en de mensheid nu kunt geven. Op deze wijze kunnen we als collectief het snelst een shift maken naar een nieuwe aarde waar we weer in harmonie leven met elkaar.

Ik ben zeker nieuwsgierig naar welke verhaaltjes jullie zullen schrijven! Laat het mij even weten als je het leuk vindt om mee te doen.

Warme groet,

Joris

Verhaal  1

Ik heb al heel wat mooie verhalen gelezen over die nieuwe aarde waarover wij dromen en och, wat een mooie dromen, ik zie het soms zo voor me.

En naast al die verhalen durf ik het toch te wagen om ook de mijne eraan toe te voegen

Als mensen eenmaal doordrongen zijn van het feit dat we goddelijke wezens zijn en tot zoveel in staat, kunnen we de nieuwe aarde, die er al is, haar oude lagen afpellen als een ui. Laag voor laag pellen we de dode cellen af met onze liefde, gevoed door het universum en moeder aarde zelf en in verbinding zijnde met al wat leeft. Met magie, zo lang een onderbelicht item maar die in ons weer krachtig stroomt, kunnen we de plastic soep, industrie en vervuiling reduceren. Elk organisme helpt mee met de opruiming. De menselijke overbevolking slinkt tot balans.

Samen maken we ruim baan en pellen de oude lage tot er die nieuwe aarde open ligt, glanzend in het licht van de hemel waar een maan of zon haar licht op schijnt.

We gebruiken weer telepathie om te communiceren en onze ziel is niet langer gevangen in een lichaam met beperkingen. Ons lichaam is een ijle aanwezigheid die iedere vorm kan aannemen.

Wil ik me vereenzelvigen met een boom om te diens levenskracht te voelen, kan ik zo in de stam verdwijnen, ik kan meebewegen in de vorm van een zonnebloem, wil ik een bij zijn, zoek ik een zuster bij om te vragen of ik mee mag reizen in haar lichaam en haar ervaren.

We hoeven niet te werken voor ons voedsel, geen kleding is nodig want de aardenergie voedt en warmt ons. We kunnen nog steeds scheppen. Met onze handen en de magie maken we de mooiste dingen, zonder de natuur te schaden, de scheppingen komen voort uit ons.

We hebben geen vaste plek meer nodig, geen warm huis, we zijn overal thuis,  warmte en kou deren ons niet.

Vaak komen we als mensen samen in natuurlijk gevormde gebouwen die overal voor iedereen toegankelijk zijn. We komen er voor verbinding, we zingen zonder instrumenten, die muziek maken we met onze stemmen, we hebben genoeg aan elkaar in dit samenzijn, het voedt onze ziel, verhoogd energie.

De zwaartekracht belemmert ons niet om lichtvoetig te zijn, te zweven boven het aardoppervlak.

De aarde is weer natuur in al haar verscheidenheid, er zijn de seizoenen, er is weer een ‘altijd-winter-plek’, een-altijd-zomer-plek. alles wemelt van dierlijk en plantaardig leven, altijd in balans.

De wet van de natuur: eten en gegeten worden, geldt niet meer, het in stand houden van de soort, het voortdurend op jacht moeten zijn naar voedsel is geen wet meer. Planten bloeien om vreugde te scheppen en alleen wanneer zij willen, maken ze zaden aan of vruchten. Niemand hoeft ze voor alleen voedselvoorziening te eten.

En toch is niets daardoor doelloos geworden want alles is.

De aarde is niet onderverdeeld in landen, koninkrijken, staten of naties.

Door de verhoogde energie is het gemakkelijk om contact te maken met andere werelden, planeten wat dan ook en er vindt regelmatig een uitwisseling plaats.

We hebben niet langer ’the thrill’ nodig, sensatie, avontuur, onszelf moeten bewijzen, want immers we zijn! We zijn liefde, vreugde en vrede en genieten van al wat is, in en buiten om ons.

Ons leven is niet meer gebonden om voort te planten, samenzijn met een partner is in symbiose zonder verstrikking of verstikking, is opgaan in elkaar en wanneer het tijd is, in overeenstemming, komen er kinderen.

Was de aarde voorheen een leerplek voor zielen, nu is het een aardplek.

En is het onze tijd, dan gaan we blijmoedig weer op in het universum omdat de dood een andere dimensie heeft gekregen, we gaan niet dood, we gaan op, het woord dood is vervangen voor overgang. Angst, pijn en ziekte is ons vreemd.

En soms al zie ik die glimp van een gereinigde aarde in mensen!

Lucie

Verhaal  2

Er is meteen één beeld dat bij me opkomt als ik denk aan de toekomst van de aarde. Het is het beeld dat een goede vriendin zag in een droom. Daarin werd een donkere grijze laag van de aarde weggetrokken. Daaronder verscheen een krachtige sprankelende liefdevolle bruisende laag. Altijd aanwezig geweest, slecht verborgen onder het andere.

Terwijl ze erover sprak, glom haar gezicht en sprankelden haar ogen. Ze verwarmde hiermee mijn hart. En ik hoop dat ze dat ook bij vele anderen heeft gedaan. Want ja, ik voel van binnen wat zij zag. Dat onder het donker dat ons momenteel overspoelt, een onuitputtelijke kracht van licht en liefde ligt. Een kracht waarmee we onszelf en onze aarde kunnen helen.

Maar hoe dan?

Door ons in eerste plaats te herinneren wat we vergeten zijn. Door ons te herinneren wat leven is. Door te weten dat als we in balans leven met de wereld om ons heen, alle levensbehoeften geschonken worden. Zoals dat ooit in het verleden zo was. Schone lucht om in te ademen. Voedsel dat overvloedig groeit in eindeloos verschillende vormen, smaken en kleuren. Hout en stenen om een dak boven ons hoofd te bouwen. Vuur om te verwarmen. Water om te reinigen. Schoonheid om ons te vervullen met plezier. En liefde als verbindende kracht tussen alles en niets.

Maar hoe doen we dat in deze tijd?

Ik denk dat dat voor iedereen verschillend is. Het ligt verscholen in ons diepste binnenste.
Misschien voel je dat je jouw liefde wilt leggen in muziek, dans of poëzie.. Of dat je voortaan altijd integer en oprecht wilt zijn. Misschien neem je je voor om vragen te stellen als iets onlogisch is, ook al ben je de enige met die vraag. Of borrelt de drang in je binnenste om je uit te spreken tegen onrecht. Wie weet wil je minimaliseren, moestuinieren, samen schaterlachen, meer lieve dingen doen voor jezelf en anderen of meer echte gesprekken voeren.

Het maakt niet uit wat het is. Als het maar stroomt vanuit die mooie laag. Elke gedachte, elk woord en elke daad zal dan voeding zijn om onlicht te verlichten en liefde te laten dansen. Zodat er uiteindelijk overvloed is voor iedereen.

Dit is mijn beeld. Voort golvend op het beeld van mijn vriendin. Wat is jouw beeld? Waar gaan we heen?

Margot

Verhaal  3

Mijn gedachten over een nieuwe aarde.

Eigenlijk zou ik liever spreken van een hernieuwde aarde, een genezen aarde, want dat is wat ons mensen in deze tijd te doen staat: de aarde heiligen. Door onszelf te genezen door steeds liefdevoller te zijn en zo de aarde weer in ere herstellen.

Er wordt gezegd dat Moeder aarde nu haar trillingsgetal aan het verhogen is en ik besef dat dat komt omdat haar ziel aan het vergeestelijken is, omdat zij stervende is. Zij kan niet anders, omdat wij haar materie afgenomen en veranderd hebben. De meesten van ons voelen en kennen haar niet meer als onze Moeder, onze Mater. Haar ziel is al aan het weggaan. Misschien kunnen wij haar nog terugroepen, door te laten blijken dat wij beseffen dat we van haar houden en we uit alle macht eraan werken haar weer gezond te maken. Haar frequentieverhoging is een gevolg van ons (mis)handelen. Wij mensen dienen onze frequentie daarom ook te verhogen, willen we hier blijven bestaan. Wie niet mee kan, valt af. Dat kan niet anders.

Hoe verhogen we dan onze frequentie? Door beter nadenken, openstaan voor andere denkbeelden, waarheid spreken, ons bewust worden, liefhebbender worden, kwetsbaren helpen, zowel mensen als dieren als de natuur zelf. En dus ook de aarde. Wij zijn haar kinderen! En dat we onze Schepper respecteren: zoals Hij haar en ons schiep was het goed.

We dienen te observeren en mee te werken aan vernieuwing van onszelf en van de aarde.  Dan wordt de aarde weer een paradijs om in te wonen.

Hoe zie ik dit paradijs voor me?

Moeder aarde begroeid met een weelderige natuur, waar mensen in harmonie samen leven, met liefde en plezier, en elkaar ondersteunen waar dat nodig is.

Ik zie leefgemeenschappen van mensen die hun eigen groenten, fruit en kruiden verbouwen, veelal zelfvoorzienend zijn en hun overschot ruilen voor andere producten of deze gewoon weggeven.

Ik zie scholen waar leerkrachten de kinderen leren hun talenten ontdekken en ontwikkelen, bijvoorbeeld met hun geboortehoroscoop als basis. En waar kinderen alles wordt geleerd wat ze in het leven werkelijk nodig hebben, waarin de kinderen echt worden begeleid naar volwassenheid.

Ik zie een vervolgopleiding waarin de invloed van sterren en planeten op de mens en de rest van de natuur herontdekt wordt, zodat de mensen in de kosmos weer de ordening gaan zien die er is. Dus orde en ritme i.p.v. chaos.

Ik zie een geordend vredig leven met vier hoogtepunten in het jaar waarop met z’n allen feest gevierd wordt: de seizoenswisselingen: Midzomer, Midwinter en de eveningsfeesten.

Ik zie veel natuur voor me, waarin mensen geen mobieltjes nodig hebben, want zo verbonden met elkaar zijn dat ze afgestemd zijn op elkaar en weten en voelen wanneer er iets aan de hand is met een ander. Er is geen ernstig leed meer, ook geen dierenleed, geen honger, geen vluchteling, geen eenzame. Alles is in evenwicht. Zodra iets uit evenwicht raakt, is er hulp en ondersteuning om de zaak weer in balans te brengen.

Alles pais en vree. En de Schepper zag dat het weer goed was.

Marion

Verhaal  4

Ik gaapte, rekte me uit en draaide me nog eens lekker op m’n zij toen ik m’n ogen opende. Het zonlicht viel op de lemen muur. Ik volgde de weg van de zonnestraal, die geëindigd was op onze slaapkamermuur en ooit zijn weg begonnen was bij de zon. De zonnestralen kwamen via het raam van onze slaapkamer binnen en gaven een prachtige gloed op de takken van de berkenboom die zo’n kleine 2 meter voor het slaapkamerraam stond. Ondanks dat het nog vroeg was, hoorde ik de vogels fluiten, zag ik al enkele vlinders fladderen en zoemde er een hommel voorbij het raam.

Het raam had de hele nacht opengestaan. Het kon; gelukkig was er sinds, tja… hoe lang was dat nu eigenlijk zo…. geen autoverkeer meer te horen ’s nachts. Auto’s waren verleden tijd. Het was niet meer nodig. Ieder mens kon nu op heel andere wijze reizen. Teleporteren werd dat genoemd. En al voelde het heerlijk aan, klonk het woord fantastisch en voelde ik me o zo dankbaar dat dat nu kon, ergens was het ook nog wat wennen.

Eigenlijk was alles wennen… en toch ook weer niet. Alles was anders. Tot voorkort hadden er auto’s gereden, vliegtuigen gevlogen, waren er oorlogen, was er milieuvervuiling, werd er geruzied en gediscussieerd en wist je niet meer wie er nog wel of niet te vertrouwen was of wie wel of niet de waarheid sprak. Het had aangevoeld als een donkere schaduw die over de wereld lag. En ondanks die donkere schaduw, waren we blijven geloven. Met zovelen hadden we ons licht en onze liefde groter en groter gemaakt om zo het kantelpunt te laten ontstaan. Het kantelpunt waarop de Nieuwe Aarde fysieke vormen aan zou nemen. We wisten het al… in de energie was het al lange tijd voelbaar en het was een kwestie van tijd, totdat de oude, niet functionerende systemen, in elkaar zouden storten. Het was zwaar geweest, pittig, confronterend, beangstigend en soms voelden mensen de wanhoop nabij. Maar dat diepe gevoel, dat zéker weten, was er gebleven. Bij al die Lichtdragers; de mensen die wisten wat er zou komen, wat er zou gebeuren. Ze wisten wat hun taak was en dat ze, hoe dan ook, door zouden zetten; vanuit liefde, vanuit zachtheid, vanuit heelheid, vanuit hun eigen licht en kracht.

En nu was het zover… de Nieuwe Aarde. Dus ja, het was wennen en toch ook weer niet. Want het gevoel dat ik nu voelde en de energie die nu aanwezig was, ik kende het al… van toen, van lang geleden, van ooit, van daar… van daar waar ik ooit was…

De plek waar de zon haar licht liet schijnen op de muur, was al iets opgeschoven. En het werd al heerlijk warm in de slaapkamer. Ik stapte uit bed, gaf m’n lieve vriend, die ik ontmoet had tijdens een wandeling en waarbij ik gelijk wist dat wij in dit leven voor elkaar bestemd waren, een kusje op z’n voorhoofd, terwijl hij sliep en liep de woonkamer in. Caminho, ons hondje sprong vrolijk tegen me op. Nog in m’n pyjama en op blote voeten liep ik met Caminho onze tuin in. Ik zag Lisa, Joep, Elise en Hanneke ook al buiten in de tuin lopen. Allemaal liepen ze op blote voeten, in stilte, in rust. In liefde verbonden met zichzelf en de omgeving. Samen met Caminho liep ik als eerste naar de berkenboom die bij ons huisje stond. Ik legde m’n handen op zijn stam en gaf de boom een knuffel. De aardende energie van de boom, gaf me nog meer levensenergie en ik besloot om even tegen deze prachtige boom aan te gaan zitten. Caminho liep met z’n kwispelende zwart witte staartje door de bessenstruiken. Ik lachte om z’n enthousiasme zo in de vroege ochtend. Nog even en we zouden de bessen weer kunnen plukken. Ook de appels, peren, noten, pruimen, vijgen en tal van andere vruchten hingen aan de bomen te glanzen. Ik ademde een paar keer diep in en uit en genoot van de frisse lucht. Het was een groot verschil. Sinds er geen vervuiling meer was, was de lucht zoveel lekkerder om in te ademen en het ging ook zovele malen makkelijker. Alsof ik bij één ademteug m’n hele lichaam kon voorzien van zuurstof.

Ik liep een rondje door de tuin met al m’n aandacht en voelde dat m’n lichaam meer en meer wakker werd. M’n voeten voelde heerlijk aan zo op het gras dat nog vochtig was van de dauw. Een muisje glipte weg onder wat boomschors, toen ik me bukte om te kijken of er al rijpe frambozen waren. ‘Hoi muis. Kijk eens, er hangen al heerlijke rijpe frambozen aan’ zei ik. Ik plukte ze om zo meteen op de ontbijttafel te leggen. Ik zag dat Lisa de kippen een aai gaf en hoorde dat ze hen bedanken voor de eitjes van deze ochtend. Hanneke liep met haar handdoek naar het kleine watertje dat door onze tuin liep. Ja, we konden ook een heerlijke douche nemen in de badkamer die ieder lemen huisje had en die prachtig was versierd met mozaïek tegels. Maar er ging toch niks boven een heerlijk verfrismoment in het beekje dat dwars door onze tuin liep. Elise liep naar de bijenkasten. De bijen waren al druk bezig met het af en aan vliegen om nectar te verzamelen. Elise glimlachte toen er één bijtje op haar hand kwam zitten. Ik zag dat ze hem een knipoogje gaf. Joep had zojuist de tafel gedekt met zijn eigen gemaakte servies van klei. Hij had er de prachtigste natuurtinten in verwerkt; van mosgroen tot aardebruin en van warmgeel, tot fris oranje. Een prachtig samenspel van de mooiste kleuren.

Ik besloot om even naar binnen te lopen om mijn lieve vriend rustig wakker te maken. We zouden deze ochtend samen met alle bewoners, jong en oud, ontbijten. Een heerlijk ontbijt uit eigen tuin… ik voelde me vredig, dankbaar en intens gelukkig. Dit was Leven. Leven met een hoofdletter. In verbinding met onszelf, elkaar en de natuur. Waarbij geen enkel wezen werd uitgesloten en ieder wezen gelukkig was. De Nieuwe Aarde…. Het Licht en de Liefde was overal voelbaar.

Anke

Verhaal  5

De nieuwe aarde is een heilige plaats. Ieder levend wezen dat haar bewoont is eveneens heilig. Elk grassprietje is heilig omdat het een deel is van de goddelijke schepping. De wezens op deze nieuwe aarde ervaren zichzelf niet als losstaand van alle andere wezen. Ze weten dat ze een geïndividualiseerd aspect zijn van het overkoepelende, goddelijke bewustzijn. Gezien dit besef van Eenheid bestaan er geen conflicten meer op de planeet. Want waarom zou je met jezelf vechten? We kiezen er bewust voor om ons in te zetten voor het geheel. Ons motto is: Love all. Serve all.

Na de grote ontwaking zijn we allemaal veel meer gaan leven vanuit onze gevoelsbeleving. Voelen krijgt op de nieuwe aarde meer prioriteit dan denken. Oftewel we leven minder in het hoofd en meer in het hart. Doordat we we dieper en intenser zijn gaan voelen, heeft het leven veel meer kleur en schoonheid gekregen. Het voelt magisch! Bij een wandeling door de natuur kun je synchroniciteiten om elke hoek verwachten. We benaderen alles wat we in het dagelijkse leven ontmoeten met een gevoel van verwondering en waardering. Niets is vanzelfsprekend.  Alles is een wonder!

We hebben weer geleerd om samen te werken met de natuur. Onze gouden regel bij elke keuze die we maken is: Is deze keuze in harmonie met de natuur? Als iets niet gunstig is voor mens, dier of plant dan doen we het simpelweg niet. We werken samen met de elementwezens, de natuurwezens, de dieren, de planten en de levende planeet zelf. Voedselbossen en tuinen brengen ons als het voedsel wat we wensen. Eigenlijk is voedsel op de nieuwe aarde optioneel. Alles wat ons lichaam nodig heeft kunnen we direct uit prana (levenskracht) halen.

Op de nieuwe aarde is er sprake van overvloed. De natuur geeft ons alles wat we nodig hebben. Hierdoor hoeven we niet veel energie en tijd te besteden aan het opzetten en onderhouden van overlevingssystemen. Als overleven niet meer onze focus hoeft te krijgen dan komt er veel ruimte en tijd vrij voor creativiteit en speelsheid. Iedereen krijgt ruimte om zijn potentieel te leven. We kunnen doen waar ons hart blij van wordt.

Communicatie verloopt op de nieuwe aarde niet meer plaats via spraak maar via telepathie. Hierdoor verdwijnt alle ruis in de communicatie en begrijpen we elkaar volledig. Alle communicatietechnologie is in deze wereld niet meer nodig, we kunnen op eigen kracht (m.b.v. onze pijnappelklier) elkaar op grote afstanden zien, horen en voelen. Qua gedrag zijn we volledig eerlijk en transparant naar elkaar.

Voor ons vervoer maken we niet langer gebruik van voertuigen. Met ons ontwaakte bewustzijn teleporteren we ons lichaam simpelweg van de ene locatie naar de andere locatie. Ons lichaam verdwijnt op de ene plek en verschijnt direct op de nieuwe plek. Vliegen is ook een optie, maar hier hebben we geen vliegtuigen meer voor nodig. We weten dat wij in deze ‘aardse droom’ zelf de spelregels kunnen bepalen. Alles is mogelijk! We kunnen dus allemaal rondvliegen als Superman. Vliegen zal op de nieuwe aarde even normaal zijn als dat we wandelen nu normaal vinden.

Overheden en grenzen bestaan niet meer en de steden zijn verdwenen. De mensen van de nieuwe aarde clusteren zich in kleine, harmonieuze gemeenschappen. Bij deze gemeenschappen is er sprake van een ’tribe gevoel’, het ‘Wij gevoel’. Het voelt als één grote, liefhebbende familie. Binnen de gemeenschap voelt iedereen zich thuis, veilig en gesteund. Iedereen zorgt voor elkaar. Regelmatig komt men samen voor zang, dans, spel en verhaaltjes vertellen.

Het tijdperk van liefde is aangebroken en de mensen staan weer in hun kracht. Hierdoor is de sluier tussen de fysieke wereld en de geestelijke wereld grotendeels verdwenen. Gesprekken hebben met je spirituele gidsen is voor de mensen op de nieuwe aarde zo gewoon als telefoneren.  We hebben dagelijkse contact met onze spirituele gidsen, de engelen en onze broeders en zusters van de sterren (sterwezens). Iedereen voelt zich verbonden met het geheel. We zijn niet slechts wereldbewoners, maar multidimensionale universumbewoners.

Joris

Verhaal  6

Als we het begin van de Bijbel nemen, het boek Genesis, waarin de mens door God in vertrouwen de Aarde in bruikleen wordt gegeven

Er werd van de mens gevraagd blijk te geven van goed rentmeesterschap
Hier hebben we als mensheid schromelijk in gefaald
We hebben ons de Aarde toe geëigend, uitgeput, overheerst
Haar leeg gehaald
De Aarde zucht en kreunt onder de mens zijn zelfzuchtigheid, hebzucht en destructie

Om deze in potentie prachtige planeet te redden, zullen we onze attitude drastisch en totaal moeten vernieuwen
Hier komt het aspect van Ware Liefde om de hoek kijken
We hebben onze eigen Moeder, want de Aarde is onze hoofdmoeder , volkomen respectloos gebruikt en misbruikt, liefdeloosheid in zijn ergste vorm

We moeten ons hart laten spreken, ons los maken van de maatschappelijke conditioneringen van het consumentisme, kapitalisme,  verkeerde politiek, waarvan we weten dat het ons niets heeft gebracht dan wetteloosheid, verdriet, verlies en nog erger; oorlog

We hebben de macht gegeven aan de duistere krachten
We moeten de macht weg nemen bij de elite, die zich laten leiden door de Mammon, dat is hun God

Het wordt nu de hoogste tijd dat we ons los maken en in plaats daarvan  licht, harmonie, liefde, geweldloosheid in de wereld brengen
Er werkelijk zijn voor elkaar, niet in woorden, maar in daden, in echte daden
Geen softe gebakken, opgezwollen woorden verkopen, maar echte daden, belangeloos, er werkelijk zijn voor je naaste in nood
Want dat is waar het draait
Jezus gaf dit al aan; heb uw Naaste lief gelijk uw zelf

Samenwerken in liefde, harmonie, vrede, gelijkwaardigheid
De mensen die in nood verkeren, die ziek zijn , honger hebben
Het begint immers allemaal met deze  Naastenliefde
Laat je hart spreken
Koester je naaste,  ook de dieren, de plantenwereld, alle levensvormen
Dus de Naastenliefde beperkt zich niet alleen tot de mens
Koester jouw Moeder Aarde, welke jouw echte levensbron is
Vernietig je eigen habitat niet, we zijn zo ver verwijderd van de natuur, dat we zonder gewetenswroeging haar levenloos aan het maken zijn, onze Bron, onze Moeder

Als de Liefde en dat respect in je hart is gegroeid dan is er al een goede start voor een nieuw begin voor de mensheid, voor een nieuwe Aarde
Uiteindelijk zullen we blijk moeten geven dat we goede rentmeesters zijn, dat we eensgezind zijn, nu moeten we ons bewijzen
Het vergt lef, moed en vooral doorzettingsvermogen welke geactiveerd wordt  door de trilling van Ware Liefde die in het  hart leeft, laten we opnieuw geboren worden in de voedende schoot van onze prachtige planeet, haar koesteren, liefhebben en ons verwonderen over haar schoonheid

Marieke

Verhaal  7

Mijn ogen sluiten langzaam en er ontstaat een droom.

In tegenstelling tot het gebruikelijke retourtje Dromenland betreft deze reis eigenlijk meer een groots ontwaken, en dat in een geheel andere wereld. Een wereld waarin buren elkaar onvoorwaardelijk lief kunnen hebben, zelfs zonder de noodzaak tot woorden. Een wereld waarin het geluk van een enkel individu erkent zal worden als een kleine, doch waarachtige, bijdrage aan een groter Geheel. Een wereld waarin het niet slechts de pen is die bekend staat als een onlosmakelijk onderdeel van de Schepping maar zeker ook de hand die ermee schrijft, alsook het inkt dat zich als zodanig met het papier vereeuwigd. Een wereld waarin Liefde, Harmonie en Verbondenheid als de hoogste waardes zullen worden beschouwd, iets wat als vanzelfsprekend met ieder hart verweven zal zijn. Een wereld waarin iedereen de gelegenheid zal hebben om te leren van de diepere geheimen van onze voorouders en het Multiversum, zoals het versleuteld is in het DNA van ieder mens. Een wereld waarin eenieder helemaal bekend zal zijn met de eigen unieke rol en verantwoordelijkheden zoals het een burger van het Universum betaamt.

Er zal veel belangstelling zijn vanuit de meest onverwachte gebieden die het Multiversum rijk is. De Aarde, en de mensen die erop leven, eindelijk bevinden zij zich in de waardige positie zoals het naargelang het Universele plan altijd al was voorbestemd. Er zullen onderwijzingen en liefdevolle verbintenissen tot stand komen met bezoekers van verre werelden. Bezoekers waarvan velen, achteraf gezien, toch minder vreemd zijn dan men zich thans voor zou stellen. De Universele energieën, of eigenlijk meer de fysieke manifestaties daarvan, zullen zich terstond onder de mensen begeven. Sommigen van hen hebben miljoenen jaren geleden een aandeel gehad in de creatie, alsook de geleidelijke evolutie, van de hedendaagse mens.

Het was toen het doel om uiteindelijk de mogelijkheid te creëren voor een ziel om vanuit de geestelijke wereld fysiek op de Aarde te kunnen incarneren, om daar vervolgens in alle eenvoud de gekozen lessen te kunnen leren en geleidelijk te kunnen groeien tot haar hoogste potentieel. Echter, het plan zou tweeledig zijn, aangezien de multi-dimensionale energieën die in de toekomst als mens zouden willen incarneren, om ons zodoende te kunnen onderwijzen vanaf onze eigen wereld, dit ook konden gaan doen en dan zonder het masker van een ‘vreemdeling’ te hoeven vertonen. De alom bekende sterrenkinderen (Starseeds) nemen op deze wijze al jarenlang deel aan een buitengewoon bijzondere infiltratie, ofwel zij leveren een enorme bijdrage aan een uniek project.

Hoe dan ook, de transcendente mens zal in staat zijn om interplanetair te reizen, zowel met fysieke ruimtevaartuigen als op een geestelijk vlak. Op die manier zullen de meest afgelegen plaatsen worden ontdekt, terwijl na het verstrijken van vele jaren de nieuwe mens op haar beurt, ook zelf de essentiële bouwstenen van het leven zal gaan verspreiden op andere werelden en dimensies. Derhalve zullen er compleet nieuwe mogelijkheden ontstaan voor zowel de geboorte van nieuw geestelijk leven als voor het incarneren van oudere zielen op totaal andere werelden. De mens zal de intelligentie zijn achter een schepping zoals zij eens zelf op intelligente wijze liefdevol tot leven is gekomen. Maar alles op zijn tijd..

Allereerst moet de focus liggen bij de basis waar alles om draait. Namelijk het leven van het besef dat alles, maar dan ook werkelijk alles, zorgvuldig met elkaar verbonden is. Men moet collectief gezien tot het besef komen dat een gezonde, en liefdevolle relatie met zichzelf tevens het fundament behelst van alle andere relaties. Ongeacht of je nu een klein madeliefje observeert of aan de voet staat van een enorme berg, ten langen leste is alles vanuit metafysisch perspectief met elkaar verbonden. Eens zullen mensen er toe in staat moeten zijn om hun medemensen, en zo ook alle andere onderdelen van de Schepping, dus groot of klein, te gaan beschouwen vanuit een dergelijk licht. Wie weet opent dit een hoeveelheid aan deuren die tot nu toe gesloten zijn gebleven. Wie weet zal de mensheid eens begiftigd zijn met het privilege om zelf een nieuwe dageraad in te gaan leiden. Wie weet mag dit eens onze gezamenlijke bestemming zijn.

Ik open nu weer mijn ogen en realiseer me dat dit mijn diepste wens is voor de mensheid. En vanuit die inspiratie wens ik iedereen een magisch nieuw jaar toe.

‘May the Love be with you!’

Peter

Verhaal  8: De Nieuwe Aarde

Op een dag kreeg ik van mijn goede vriend Joris een berichtje of ik een verhaal wilde schrijven over de Nieuwe Aarde. De dagen er na ben ik daar met mijn aandacht naartoe gegaan, totdat er iets gebeurde wat mij diep raakte.

Ik voelde hoe mijn hart openging in de liefde voor jou, lief medemens! Jarenlang heb ik mij dagelijks verbonden met de Bron van alle leven en op dat moment was het alsof er een dam geopend werd waardoor er een rivier door mij heen stroomde.

Liefde is de weg. In haar licht wordt alles zichtbaar. In haar mysterie is alle wijsheid verborgen die we nodig hebben om dingen op te lossen. Ik liet mij meevoeren naar het verhaal dat verteld wilde worden. Luister maar…

De dag dat ik haar ontmoette was anders dan andere dagen, alsof hij een geheim in zich droeg. Haar naam was Aila. Haag ogen straalden als de zon, vol warmte en compassie. Ik wandelde door de bossen en de velden en samen gingen we verder, waarbij we vele gesprekken met elkaar voerden. Het was alsof ik haar al heel lang kende.

“Wat zijn je diepste dromen,” vroeg ze mij. “Ik droom van een wereld waarin we als mensen in liefde samen leven,” antwoordde ik. “Deze wereld is verborgen in je hart,” zei ze. Als je wilt kunnen we er samen heen gaan.

We gingen zitten aan de oever van een vennetje, sloten onze ogen en in stilte daalden we af naar de diepte in onszelf.

Daar wandelden we verder totdat er in de verte een vallei verscheen met een kleine gemeenschap. Alles wat ik daar zag verraste mij. Er waren cirkelvormige gebouwen die ingedeeld waren in een soort van taartpunten. Iedere punt was een woning. In het midden was een moestuin met groentes, fruit en kruiden, waar ook een gemeenschappelijke ruimte stond.

Ik zag hoe de mensen in een liefdevolle eenheid samen leefden in harmonie met zichzelf, met elkaar, met de natuur en hun Bron. Ik verlangde ernaar bij hun te horen. Aila zei dat ze een lange weg van ontwikkeling waren gegaan om dit te bereiken en ik voelde dat ik die weg ook wilde gaan.

Een van de bewoners verwelkomde ons. Hij was een schilder en wilde ons laten zien waar hij werkte. Zo kwamen we bij het Centrum voor de Kunsten. In iedere ruimte werd een andere kunstvorm beoefend. Er werd geschilderd, gebeeldhouwd, muziek gecomponeerd, gedanst en er werden gedichten en verhalen geschreven. Aila ging overal naar binnen en vroeg de kunstenaars of ze iets wilden creëren over de Nieuwe Aarde.

We gingen weer verder naar het centrum van de gemeenschap. Daar stond een koepelvormig gebouw met bovenin vele vensters. Het was hun Heilige Ruimte waar de mensen samen kwamen om zich te verbinden met Bron. Er was juist een ceremonie gaande. Met diep ontzag ging ik er naar binnen. Ik was verwonderd door de schoonheid van het licht dat ik daar zag. Het kwam niet alleen door de vensters, maar ook de mensen zelf straalden licht uit. Er was een priesteres die harp speelde en prachtige liederen zong. Terwijl ik naar haar luisterde voelde ik hoe ik in balans kwam.

Rondom de Heilige Ruimte was een tuin waar er een serene rust heerste. Er door heen wandelend voelde ik mij verbonden met de bomen en de bloemen. Het pad kwam uit bij een bron waar een duif bij zat. Met een warme blik keek hij me aan. Ik voelde dat hij altijd bij mij zou blijven als ik dat wilde.

Om mijn dorst te lessen, dronk ik wat van de bron. Dit water reinigde niet alleen het lichaam, maar heelde ook de ziel. Ik verlangde er naar om er nog wat meer van te nemen. Toen ik me er overheen boog gebeurde er iets bijzonders. Het water was als een spiegel waarin ik mijn essentie, mijn ware Zelf zag, helemaal één met Bron, stralend van licht en liefde. Ik jubelde van vreugde. Aila was ontroerd en omhelsde me.

Terwijl we gingen zitten, luchtte ik mijn hart bij haar over alles wat me ooit zo boos en machteloos had gemaakt, over alle verdriet en angsten die ik had gehad. Ik wist dat ik nu de sleutel had gevonden waarmee ik daar vrij van kon worden. Zo versmolten we tot een diepe eenheid, terwijl ze mij troostte.

“De weg naar de Nieuwe Aarde, ” zei ze… Is dat ieder mens zijn ware Zelf weer gaat ontdekken en ontplooien. Ieder mens mag haar oorsprong, haar eenheid met de Bron van alle leven weer gaan terugvinden. Vanuit het Licht is er voortdurend hulp om de mensen daar bij te begeleiden.

Er zijn geestelijke en materiële bouwstenen om naar de Nieuwe Aarde toe te groeien, maar alles begint in het hart. Ongeloof en onverschilligheid zijn als blokkades op het pad. De geestelijke bouwstenen zijn geloof, hoop en liefde, maar er zijn nog vele andere, die de Bron wil geven. Het helpt als je je daar op richt, je er om vraagt, er ontvankelijk voor bent, maar de Bron ofwel God zal onze vrije wil altijd respecteren. De materiële bouwstenen zijn volkomen in harmonie met de aarde en de natuur.

Terwijl ik naar haar luisterde kwam er een diepe rust over mij heen. Ik keek nog even naar de duif die bij ons zat en voelde me oneindig dankbaar dat een tipje van de sluier van dit grote geheimenis voor mij opgelicht was.

Ilonka

Verhaal  9

Op de nieuwe aarde, of zal ik zeggen, de aarde die er al lang is. De aarde waar de mens zich herinnert wat verbinding is. Verbinding op alle lagen. Verbinding met alles. Verbinding met de mensen om je heen. Verbinding met dieren. Verbinding met de natuur. De verbinding met moeder aarde. Verbinding met de centrale zon. Verbinding met alles wat gezien, maar ook wat ongezien is.

Maar boven alles de verbinding met jezelf. De verbinding met jouw lichaam. De verbinding met jouw gevoelens, al jouw gevoelens, ze mogen er zijn. En ook de verbinding met alle delen in jezelf. Alle delen mogen gezien worden, ook de delen die zich nog verschuilen. Alle delen komen voor het licht. Maar vooral de verbinding met jouw hart. Als we ons werkelijk verbinden met ons hart, zullen we onze eigen schoonheid zien en onze kracht voelen. Dan zullen we herinneren wie we werkelijk zijn. We zullen ons verbinden met onszelf, houden van onszelf.

In deze wereld zullen we ons herinneren dat we een goddelijk wezen zijn. De verbinding met onszelf, maakt het mogelijk ons met anderen te verbinden. We zullen van onszelf houden en daarmee ook van anderen houden. We zullen het licht in ons zelf zien en daardoor zullen we ook het licht in anderen herkennen. We zullen ons licht verbinden met het licht in anderen en daarmee de aarde verlichten. Het licht zal gaan waar het gaan kan. Door het ganse universum.

De nieuwe aarde is niet nieuw, maar ze is er al. We mogen ons herinneren wie we werkelijk zijn. Wij zijn de nieuwe aarde.

You are not a drop in the ocean, you are the entire ocean in one drop! Rumi

Anne

Verhaal  10: De Nieuwe Aarde

Hoe ziet mijn (onze) ideale aarde eruit? Wat komt er in me op?

Ik krijg binnen dat de aarde zo perfect is als je haar wilt zien. Dat mijn wereld zo perfect is als ik kies. Ik kan kiezen gelukkig te zijn met de dualiteit, haat en liefde, donker en licht, alle meningen, kleuren en geuren. Want als er niets vies is, hoe weet ik dan wat lekker is?

Het is perfect. Deze levensweg hebben we gekozen om te ervaren. Ervaren kan met de stroming mee of je kan er tegenin zwemmen door te klagen. Het ultieme zou zijn dat als er iets ‘ergs’ gebeurd, te kunnen zien, voelen en ervaren dat het nodig is, voor evolutie, de evolutie van zijn in alle vormen. Dat het een gift is voor het leven om dood te gaan en andersom. En dankzij non dualiteit kunnen we ‘met elkaar’ genieten’ van dualiteit. Of beter gezegd, gewellen.

Neem een koude douche of plons in het water, zodat je kan opwarmen, beweeg, zodat je kan uitrusten en wees dankbaar voor al het leed, want daardoor besef je hoe mooi lachen is. Voel geen schuld om leed te zien als iets moois en nodig.

Wat ook rust kan geven is beseffen dat we geen fouten kunnen maken in het nu. We hadden t weer gedaan in dezelfde omstandigheden. Jij bent een voorbeeld van wat ik had gedaan in jouw omstandigheden. Als we dit beseffen is ego iets moois. Ego is het vieren van het leven. En als ego’s samen komen in synergy, dan is ubuntu, non dualiteit en dualiteit, leed en vreugde in harmonie. En dit kan dankzij chaos. 1+1=2, 2-1=1, 1 kan niet zonder 2 en 0 heeft geen functie zonder 1.

Dus ik ben dankbaar als je er bent, maar ook als je er niet bent. Ik ben dankbaar voor deze aarde.

Dus ik besef dat de nieuwe aarde er is, in ons hart, daar waar begeerte 1 is met wat er is.

Infinite love,
Rising Sun

Ronald

Verhaal  11: Paradise lost, Paradise regained

De Nieuwe Aarde is als Paradise lost, Paradise regained. De mensen zijn het paradijs kwijtgeraakt doordat ze elkaar zijn kwijtgeraakt. Dat betekent dat er een ommekeer-ommekaar nodig is om de hele mensheid terug te voeren naar recht en vrede. Pas dan zullen we ook leren wat we echt nodig hebben om met elkaar gelukkig te zijn, want dat weten we nu nog niet in de duisternis die ons omringt. Veel mensen hebben zich daarvoor ingezet en daarbij denk ik speciaal aan hen wier inzet werd beantwoord met uitsluiting, marteling en dood. Zij zullen als eersten in dat herwonnen Paradijs herrijzen! Zij motiveren mij om hun weg te gaan. Laten we dus vooral de slachtoffers herdenken, maar niet als de verliezers, maar als de echte winnaars van de geschiedenis. Daarom is 4 mei, de dodenherdenking, zo belangrijk. Daarbij word ik mede gemotiveerd door de Schrift en – in dit verband – door het boek Openbaring, waarin de Nieuwe Aarde met name wordt genoemd.

Frans

Verhaal  12: Lucide Droom

Het leven is een droom. Deze droom wil ik als lucide droom zien. Ik wil in de wereld schoonheid, aandacht, wederzijdse hulp en verbeeldingskracht een plaats geven.

Ik begin met schoonheid. Dit is mijn wens voor onze wereld:

O zon van schoonheid! Kom tevoorschijn van achter de wolken,

Want ik verlang naar je stralende, lichtgevende gelaat!

Bij het intermenselijke verkeer speelt aandacht een rol. Het is zinvol om over aandacht na te denken. Aandacht krijgt van mij ook een plaats in mijn lucide droom, maar natuurlijk wel in de juiste mate:

– Te veel aandacht is niet goed [inefficient].

– Te weinig aandacht is niet goed [ineffectief].

Geef dus aandacht met aandacht!

Wederzijdse hulp krijgt als derde een plaats in mijn lucide droom. Zelfs als je hulpeloos bent, kan je anderen helpen. Ik ken iemand die zichzelf tekort vond schieten omdat hij een ander in zijn verdriet niet had kunnen helpen. Hij had alleen maar gehuild toen hij diens verdrietige verhaal hoorde. Die ander zei echter over hem: “Niemand heeft mij meer kunnen troosten dan hij toen hij naast me zat!”

Mijn lucide droom wordt pas de moeite waard door verbeeldingskracht te gebruiken. Verbeeldingskracht stelt me in staat om nu al de zon van schoonheid te zien, om me met werkelijke aandacht in een ander te verplaatsen en me niets te verbeelden dat ik belangrijk ben bij wederzijdse hulp.

Wim

Verhaal  13

Ik geloof in een nieuwe wereld, een wereld, waarin ieder mens tot zijn recht komt.
Waar we er voor elkaar zijn, iedereen en alles dienend, vanuit mijn overvloed.
Ik zeg de mensen, die ik ontmoet goede dag, als basis. En probeer zo met mijn hoger zelf contact te maken met hun hoger zelf. Op deze manier probeer ik telepathie te ontwikkelen.
En dan verheug ik me iedere dag op wonderen. En bedank hiervoor, en voor mijn leven.

Kitty

Verhaal 14: How I see New Earth

I sometimes go into meditation and try to visualize New Earth, the better future for humanity to live in… It is the reason why all of us starseeds actually came here – to help building it, experiencing it, living it; using an example of our own home planets as a model for a galactic society.

Galactic society is the keyword for New Earth for me- a society not only without borders on Earth, but also one in open contact with the Galactic Federation, our brothers and sisters.

I believe that starseeds will be the representatives for humanity, the first ones that will experience visiting the lightships. At some point in time; representatives of all benevolent alien races will land on Earth to greet us in an First Contact. Every starseed will then have the possibility to find their soul family among them, to visit their ships and also to work with them on various projects of restoring the Earth to its original beauty.

The star family will live in Cosmic cities- the cities where they will have the surroundings that they need, with similar conditions as on their home planets. The ETs will live there temporarily, to help transform Earth into a Galactic society, and afterwards leave for their home planet. But every benevolent race will leave a base on Earth, where a few representatives will always stay.

They will help us to remember the gifts that we have forgotten- telepathy, levitation and teleportation to another place on Earth in a second. So, everybody who wants to will develop new powers, which will make life much easier.

Planes, trains and cars will then naturally fall away, there will be much better ways going somethere. It will be possible just to think about a place, and to be there next second.

Also, starseeds will have the choice- after the needed work on Earth will be done, to stay on Earth or to relocate to their home planets and galaxies. There will be total freedom and no restrictions.

When it comes to jobs; there will be programs that will help people to discover their unique talents and passions; and how to use them for the benefit of all. Nobody will have to do a job that they hate, because money will fall away as well.

The most important work however; will be the one of transforming the Earth into a better place. There will be lots of projects in working with nature- cleaning up the human made mess for example.

A lot of diplomatic work will be needed as well with travelling to different countries. All the weapons and arms will have to be destroyed or used differently- Peace will be restored.

New interesting, creative jobs will emerge- Nature Healer, Cosmic Diplomat, Teacher of New Powers, Ecology Restorer. Starseeds will work in these areas as a project, which will last a few months or maybe 1 year. Working in the same job/project for years will not be nessesary anymore. There will be too much different exciting work to do!

Nobody will have to work 40 hours a week. There will be no fixed working hours – everybody will work in his/ her possibilities/wishes. In the free time, people will be creative, going into nature, working on themselves or connecting to others – TV and entertainment will be replaced by social games on fresh air, music, art, developing new powers.

New towns will be built which will not have any single flats[1]everyone will be sharing a house with 10 – 30 other people. But it will be easy to do so, because by that time everyone will find his/her soul family and live/work with them on the same projects. Every community house will be surrounded by beautiful gardens and nature. Big cities will not exist anymore, because they are not in tune with nature.

As for the health industry, hospitals and pharmacies will not exist anymore. They will be replaced by large Healing Centers which will have Med Beds, natural medicine produced there directly, treatments like massage, mineral pools and surrounded by beautiful gardens where the healing herbs will grow. Many healers will work on places like this using spiritual Healing methods. Every ailment will take a much shorter time to be healed – I would say a maximum of 3 months. Chemical pharmaceuticals will fall away.

New Earth will all be about Sacred Connections. Those who have a Sacred Partner (a twin flame) on Earth will know who it is and they will get together in a loving relationship. It will be the normal regular thing and these couples will serve as a role model for others how to build a unconditional, loving 5D connection without jealousy, control etc. Also the Union will not be about building a house together and having kids, but mostly about shining Love together and working also on a shared mission.

Those who have their twins on other planets, will travel to meet them there. Others will get together with soulmates or stay single. Painful karmic connections or connections based on lust or material gains will not exist anymore. Because the soul connection will be what matters. Many couples will not even live under the same roof together- but will prefer more freedom instead.

Also, there will be a possibility to open a channel- like the modern telephone- to other dimensions and to talk with loved ones passed away living there. Every connection will be possible. When people will get out in nature, they will naturally communicate telephatically with plants, animals and nature spirits. They will feel and see nature very deeply and will care for everything that lives on Earth. Animals will not be scared of humans anymore, and it will be possible to touch them, feed them and communicate – with every animal on Earth.

The Inner Earth- Agartha- will open ist doors for everybody who wants to visit it. Humans will also have the choice to live there. The residents of Inner Earth will share with us all their technologies and we will unite as one Earth Race.

Real democracy will be the norm on Earth, where people will decide whats best for the people- and everyone can have his/her expression in petitions and votings. All decisions will be based on the principles: Love, Connection and Harmony.

All human races will feel as One and there will be no separation anymore. Everyone will believe in one Creator being who created us all. 1000s of Gods, like in Hindu religion, will not be relevant or worshipped.

There will be also different days of celebrations. National days of celebrations existing only in certain countries, will not be needed anymore. They will be replaced by celebrations for the whole Earth: “ The Day of Peace”, “ First Contact Day” etc. Easter, Christmas or other celebrations will have no meaning anymore on New Earth.

Tourism and the whole hotel industry as we know it will also cease to exist. People will go to other countries to work on certain projects, meet soul family or do healing…. small retreats in the middle of nature will be there instead of large hotel buildings. At the end all the lies of the governments will be exposed. There will be only Truth and clear communication because of telepathy. Everyone can have an insight of previous lives through the Akashic library and will discover their true origin. There will be nothing hidden anymore, everything will come to the surface.

The word “ impossible” will be replaced by endless possibilities. People will live in full Health up to 500 years if they wish to. Life will be an endless joy instead of struggle for everyone. All humans will be equal. Law of Attraction will happen much faster on New Earth- by thinking of it the desired reality will appear very soon…. so in a short time, people will start living the life of their dreams.

Marina

Verhaal  15

Avigdor deelt zijn visie/verhaal voor de Nieuwe Aarde in deze video:

Avigdor