Chillen in het paradijs
Sinds 1 augustus woon en werk ik voor enkele maanden als vrijwilliger bij een eco-gemeenschap in Zwitserland. Het lijkt mij leuk om een vrije dag uit mijn leven hier in deze eco-gemeenschap te beschrijven.
Regelmatig begin ik mijn dag buiten op het grasveld. Ik vind het heerlijk om met mijn voeten het natte gras te voelen. Dauwtrappen is heel gezond en het is voor mij bovendien een bewust moment om de verbinding te voelen met moeder aarde. Vervolgens doe ik een aantal zonnegroeten op het gras. De eerste zonnestralen voelen op mijn huid is erg fijn. Het is verfrissend om mijn dag te beginnen met yogaoefeningen. Ik voel mijn kracht.
Na mijn yogaoefeningen ga ik ontbijten. Het eten hier is oergezond. Alles is biologisch. Meestal begin ik mijn dag met een fruitontbijt. Ik eet nectarines, pruimen, perzikken, appels, bosbessen etc. Met daarbij een broodje met duindoornjam gemaakt van de duindoornbessen die we hebben geplukt in de tuin. Heerlijk!
Op een zonnige ochtend ga ik na het ontbijt even chillen in de grote kruidentuin. Ik vind het heerlijk om tijd door te brengen bij de bloeiende kruiden en de bijen en vlinders te observeren. Of ik zit naast de vijver om de vlucht van de keizerlibelle te observeren. Zo fijn om simpelweg te zijn… Niets hoeft op deze vrije dag… alles mag… Ik ruik een goudsbloem, pluk een muntblaadje. De kruidengeuren in de tuin zijn geweldig.
Als mijn eten is gezakt dan is het tijd om als een maffe sprinkhaan te springen op de grote trampoline. Ik neem hier echt even de tijd voor. Springen op een trampoline is heel goed voor mij. Door te bouncen op de trampoline activeer ik mijn lymfevaatstelsel en kan het lymfevocht beter de afvalstoffen afvoeren. Naast mijn yogaoefeningen is het trampoline springen mijn favoriete manier om te bewegen.
Om 11:00 is het tijd om te gaan zwemmen. Precies op deze tijd straalt namelijk de zon op het mooiste stukje van mijn favoriete bergriviertje. Deze plek is echt waanzinnig mooi. Bijna niemand komt hier. Behalve een waterspreeuw, een ijsvogel, een hert of een berggeit/gems.
Op dit prachtige plekje in de natuur ga ik vaak naakt zwemmen. Het voelt zo krachtig om naakt te zijn in de natuur. Ik duik in het ijskoude water precies op het moment dat de zon tussen de bomen te voorschijn komt. Het ijskoude water geeft mij nieuwe kracht. Ik voel mijn herboren en ik warm daarna op in de zon. Op deze krachtplek neem ik de tijd om een aantal mantra’s te chanten ter ere van de elementen.
Na de heerlijke lunch is het tijd voor een bergwandeling. Zwitserland vind ik echt een paradijs qua natuurpracht. Ik wandel over bergtoppen, ik wandel door magische bossen, ik wandel over prachtige bloemenweides. Ik kom onderweg veel dieren en alpineplanten tegen. Sommige mensen wandelen met haast… Ik neem de tijd. Ik geniet met volle teugen van al deze natuurpracht. Elke wandeling luister ik goed naar mijn gevoel. Soms wandel ik acht uur lang, soms is het een kleine wandeling van twee uur en voel ik mij uiterst tevreden om op een rustig plekje te mediteren in het bos. Vaak zit ik met een grote glimlach in het bos.
Ik heb dit jaar echt veel geluk met het weer. We hebben veel zon en het is niet te warm. Op een regenachtige dag ga ik niet wandelen dan ga ik chillen in de sauna. Ze hebben hier een kleine mini sauna die werkt op een houtkachel. Deze sauna heeft een buitendouche. Heerlijk.
Of ik ga bij regenachtig weer lekker een boek lezen. Ik heb inmiddels al veel spirituele boeken gelezen. De meeste boeken zijn in het Duits geschreven. Voor mij is dit de ideale manier om mijn Duits te oefenen. Ik kan mijn steeds beter uiten in de Duitse taal. Echter het Zwitsers-duits is echt onverstaanbaar… haha…
Na een lichte avondmaaltijd ga ik meestal mantra’s zingen in de tempel. De tempel van de gemeenschap is een fijne plek om even in stilte te mediteren of om samen liedjes te zingen.
Bijna elke avond speel ik ook op de community-gitaar liedjes (en mantra’s) samen met andere vrijwilligers. Erg inspirerend om samen muziek te maken. Met gitaar, piano en drum klinkt de muziek prachtig. De creatieve sfeer die ontstaat is geweldig.
Op sommige avonden wordt er een ‘Vijf ritmes’ dansavond georganiseerd in de grote seminaarzaal. Het is voor mij een bevrijdend gevoel om de vijf ritmes te dansen. De dans beweegt zich van vloeiend naar staccato, chaos, lyrisch en dan stilte. De vijf ritmes is een vrije dansvorm die je nergens in vast legt. Het laat de danser, die in ieder van ons zit, naar buiten komen om zijn/haar dans in vrijheid te dansen.
In de avond maken we ook vaak een kampvuurtje. Een kampvuurtje met uitzicht over de bergen brengt altijd een magische sfeer met zich mee. We delen ervaringen met elkaar. Met daarbij een stukje geitenkaas en wat hazelnootjes. Natuurlijk haal ik ook hier weer mijn gitaar tevoorschijn.
De avondsfeer is geweldig. Rond 22:00 komen de sterren tevoorschijn. De sterrenhemel is hier ongelofelijk mooi. Er is hier haast geen lichtvervuiling. Ik zie veel sterrenbeelden en ik bewonder de schoonheid van de melkweg. Natuurlijk grijp ik ook vaak de kans om buiten te slapen op het houten platform. Op een avond in augustus heb ik meer dan honderd vallende sterren geteld. Dat zijn veel wensen!
Het leven hier in Zwitserland is prachtig. Ik voel mij dankbaar dat ik dit mag meemaken. En na een moment van dankbaarheid en contemplatie besef ik dat het ware paradijs geen plek is. Het is een staat van zijn! De staat van vreugde, liefde en dankbaarheid.
Prachtig mooi omschreven, een dag als deze. Heerlijk! Groetjes uit Venetië, Mieke