Schermverslaving om de leegte op te vullen

Ik heb voor mezelf de keuze gemaakt om entertainment en afleidingen zoveel mogelijk los te laten. Het constant opzoeken van entertainment is een strategie van ons om de leegte die we in ons leven voelen op te vullen. Wat bedoel ik met afleiding? Denk aan het televisie kijken, berichtjes checken op je smartphone, youtube filmpjes, de krant lezen, een film kijken, facebook etc.

Waar ik mijn aandacht op focus, dat trek ik vervolgens aan in mijn leven. Dus ik vind het belangrijk om goed in de gaten te hebben wat er bij mij allemaal binnenkomt qua informatie. Ik wil mijn aandacht niet richten op leugens van de reclames, negativiteit van de media, oppervlakkig televisie programma’s, de horror & geweld in films etc. Als we hiernaar kijken en luisteren dan  programmeren we onszelf met deze shit. Nee, dankjewel. Ik kies iets anders. Ik richt mij aandacht op de dingen waar ik vrolijk van word.

Begrijp mij niet verkeerd, het is niet mijn bedoeling om afleiding/entertainment te veroordelen. Er zijn ook zoveel mooie verhalen die tot ons komen. Verhalen die het beste in ons naar boven halen. Echter het blijft mijn observatie dat het merendeel van de informatie die tot ons komt via entertainmentbronnen ons bewustzijn programmeert met negatieve frequenties en negatieve gedachtepatronen.

Het vergt moed om deze afleidingen los te laten. Je kunt namelijk niet meer aan jezelf ontsnappen. Veel mensen zijn bang voor de dingen die ze dan tegen zullen komen. De weerstand die ik zelf voelde, was vooral dat het enorm saai zou zijn. Maar gelukkig valt dat reuze mee. Het is wat ik er zelf van maak. Ik kan het saai maken of ik kan het leuk maken.

Ontspanning hebben we allemaal nodig. Maar ik kies nu wel heel bewust wat er bij mij binnenkomt. Bij wijze van experiment wil ik nagaan wat er gebeurd als ik mijn tijd niet langer vul met nutteloze afleiding. Ik voel dat het mij nog dichter bij mezelf zal brengen en dat ik nog meer in mijn kracht kom. De onzin valt weg, de essentie blijft over.

Hoe vul ik nu mijn tijd? In plaats van dat ik films kijk, plan ik nu een nieuwe reis door Europa. Waarom een film kijken als je zelf ook avonturen kan beleven? In plaats van berichtjes checken op mijn telefoon, probeer ik zoveel mogelijk met vrienden in real life af te spreken. Het virtuele contact voelt nep.

Boeken lezen zijn voor mij ook een goed alternatief voor de verslavende afleiding. Deze wintermaanden lees ik boeken uit mijn jeugd die mij nog steeds inspireren. Of ik lees boeken over empowerment en spiritualiteit. Zo lees ik nu het boek van Shaman Durek: Spirit Hacking. Dit krachtige boek kan ik iedereen aanraden, het staat vol met ‘spirit hacks’ die ons helpen om deze donkere periode op aarde op liefdevolle wijze te gemoed te treden.

Ook is er helemaal niets mis met simpelweg ‘niets doen’. In populaire termen heet dat meditatie. Ik zit gewoon in het donker en doe helemaal niets. Soms schiet ik in de weerstand en vertel ik mezelf dat het saai is om alleen maar te zitten in de stilte. Het is saai om te focussen op de ademhaling.

Dan word ik mij er bewust van dat het “dit-is-saai-gevoel” een automatische reactie is afkomstig van de weerstand van mijn denkgeest. Ik besef mij dat ik ook iets anders kan scheppen. Ik kan ook liefde voelen voor het niets doen en voor het simpelweg ademhalen. Het op deze manier verantwoordelijkheid nemen, voelt goed. Ik focus mij niet langer op het “dit-is-saai-gevoel”. Ik voel liefde voor de stilte. Op dat moment kom ik terug bij mij eigen essentie.

Als ik in de ogen kijken van de kat van mijn ouders dan zie ik daar een diepe stilte. Ik zie pure aanwezigheid, pure aandacht. De kat is niet zoals wij mensen constant afgeleid door haar gedachten. Deze stilte intrigeert mij. Ik zie een stilte zonder persoonlijkheid, een stilte zonder een verhaal.

We kunnen veel leren van deze stilte.