Heb je wel eens met een gevoel van verwondering naar de sterrenhemel gekeken en gedroomd over de mogelijkheden van de mensheid? Als ik droom over een ‘gouden tijdperk voor de mensheid’ dan zie ik een mensheid die vrij is van de huidige spelregels van het menselijk bestaan. In die visie kunnen we vliegen, telepathisch communiceren en leven we in een permanente staat van onvoorwaardelijke liefde.

We leven in harmonie met de natuur en zien het leven weer als heilig. We voelen ons volledig vrij om onszelf te zijn en er is geen sprake meer van angst. In mijn visie hebben we contact gelegd met allerlei buitenaardse rassen, omdat we er qua trillingsfrequentie eindelijk klaar voor zijn om ze te ontmoeten. De mogelijkheden van het menselijk potentieel zijn eindeloos!

Als ik echter kijk naar de huidige staat van de mensheid dan zie ik dat we nog een lange weg te gaan hebben. We zijn momenteel echt ‘meesters van beperking’. We begrenzen om menselijk potentieel met een grote hoeveelheid beperkende overtuigingen. Onze focus ligt heel sterk op de fysieke wereld en de metafysische wereld leggen we naast ons neer. Veel mensen geloven niet eens in het bestaan van iets buiten wat ze met hun ogen kunnen waarnemen. ‘Eerst zien, dan geloven’ is hun motto. Echter wat ze niet weten is dat het juist andersom werkt. Je moet eerst in iets geloven voordat je een match bent om het te kunnen zien.

Natuurlijk is het niet makkelijk om te geloven in iets wat je zelf niet hebt ervaren. Mijn eigen leven is ook niet gevuld met allerlei mystieke ervaringen, maar speelt zich voornamelijk af op het materiële vlak. Toch voel ik dat er meer is. Als ik naar binnen keer en mij afstem op mijn gevoelswereld, dan merk ik dat daar veel te ontdekken is.

Als ik afstem op de gevoelens van magie en verwondering dan vertellen deze gevoelens mij dat er zoveel meer mogelijk is. Het gewone, dagelijkse leven vlakt echter zulke gevoelens en emoties weer snel af. We vergeten dan weer dat we goddelijke wezens zijn met een ongelimiteerd potentieel en we vallen weer in slaap. Deze dagelijkse sleur gaat maar door… van dag tot dag. Steeds maar weer een herhaling van ‘meer van hetzelfde’. En we raken er zelfs aan gehecht. Meer van hetzelfde voelt immers lekker veilig en bekend. En veel mensen kunnen er niet aan ontsnappen. Ze gaan door het leven als slaapwandelaars zonder ooit te beseffen dat er zoveel meer mogelijk is.

Mensen zoals Wim Hof kan ik waarderen. Die kerel heeft lef en durft van de bekende paden af te wijken. Hij gaat vitaal, krachtig en gezond door het leven. Hij laat zien dat er op het fysieke vlak veel meer mogelijk is dan we denken.

Maar waar ligt als mens nu echt ons werkelijke potentieel? Waar kunnen we de grootste sprongen maken in onze groei? Voor mij is het antwoord niet te vinden op het materiële vlak. Alle objecten die verschijnen in ons bewustzijn zijn van voorbijgaande aard. We kunnen het antwoord alleen vinden als we naar binnen keren.

Persoonlijk voel ik dat ik een antwoord vind op mijn vraag door mij af te stemmen op de energie van de liefde. Hoe ik dit precies doe, vind ik lastig om uit te leggen. Maar je zou het kunnen vergelijken met het afstemmen van een radio op een bepaalde frequentie. Zodra ik deze liefde voel, zijn er eigenlijk geen vragen meer. Ik weet dat dit de essentie is van het leven.

Hoe zal de wereld eruit zien als we ons allemaal gaan afstemmen op deze energie van liefde en onze gevoelswereld? Wat mij betreft is dit onze rol als mens hier op aarde. Dat we expressie geven aan de energie van liefde, vreugde, magie en verwondering. Ik ben echt heel benieuwd naar hoe alles zal veranderen als we dit allemaal gaan doen. Zodra we onszelf bevrijden van alle beperkingen die we onszelf nu opleggen dan zullen we zien dat ons speelveld totaal zal veranderen.