Na de eerste nachtvorst van november heb ik een mandje mispels geoogst van de mispelboom (Mespilus germanica) in onze voortuin. Mispels maken meer suiker aan na een korte periode van vorst en smaken na nachtvorst dus heerlijk zoet. De mispels zijn op z’n lekkerst als ze net een beetje fermenteren. De vruchten zijn heel hard tot het moment dat ze gaan rotten. Denk aan de uitdrukking ‘zo rot als een mispel’. Als de mispels zachter worden dan dien je ze binnen enkele dagen op te eten.

Ik vertelde laatst in een gesprek met mijn moeder dat ik mispels had geoogst. Ze wist echter niet wat mispels zijn. Ze dacht dat een mispel een soort peer is. Opzich geen slechte gok, aangezien de mispel familie is van de appel en peer. Echter ik merk wel vaker dat mensen niet weten wat een mispel is.

Ook wel te begrijpen aangezien je mispels niet vaak in de supermarkt tegenkomt. Slechts een keertje heb ik ze zien liggen bij een natuurvoedingswinkel. Dus vind ik het wel te begrijpen dat mispels een vergeten fruitsoort zijn. Zonde, want ze zijn lekker en ook nog eens heel gezond. De mispel bevat namelijk een grote hoeveelheid vitamine C.

Je kunt de vruchten van de mispel gebruiken om mispeljam/mispelmoes te maken. Was de mispels, kook ze een half uur en druk de vruchten door een grove zeef. Voeg rietsuiker, water en een beetje citroensap aan de mispelmoes toe en kook het geheel in tot jamdikte.

Ken jij nog een lekker recept met mispels? Laat je het ons dan weten in een reactie op dit bericht?