Enkele jaren geleden ben ik een paar dagen naar Zeeland op vakantie gegaan voor het wandelen langs de kust. Het is heerlijk om langs de kust te wandelen en te zoeken naar schelpen en haaientanden. Ook vind ik het leuk om te zoeken naar eetbare plantjes die je alleen kunt vinden langs de kust.

Ik liep door het natuurgebied de Verdronken Zwarte Polder. Het is een afwisselende gebied waar je mooi kunt wandelen. De in 1623 aangelegde Zwarte Polder overstroomde in 1802 en werd zo de Verdronken Zwarte polder. Dit natuurgebied heeft vanwege de overgangen van zout naar zoet water een gevarieerde plantengroei. Je vindt hier maar liefst 200 wilde plantensoorten.  Tegenwoordig stroomt de zee nog steeds in en uit de polder.

Vanwege de zoute bodem schoot mij opeens te binnen dat dit een ideale plek was om op zoek te gaan naar zeekraal. Zeekraal groeit namelijk langs de kust, overal waar je kreken en kwelders aantreft. Je kunt het plantje tevens aantreffen op zandstranden.

Zeekraal is een eenjarig plantje dat je kunt plukken en eten van begin juli tot in augustus. Het buisvormige plantje heeft zich aangepast aan een leven op een zoute bodem en kan zo’n 20 cm hoog worden. Zeekraal ziet er een beetje uit als een cactus. In Nederland groeien twee soorten zeekraal, die veel op elkaar lijken: langarige en kortarige zeekraal.

Een minuut na de gedachte dat ik hier wel eens zeekraal zou kunnen vinden, trof ik het plantje aan. Ik kan op zo’n moment echt genieten van zo’n vondst. Ik heb meteen een aantal handjes geplukt om mee te nemen. Zeekraal heeft een aangename, zoute smaak en de jonge scheuten kunnen rauw gegeten worden. Ik voeg het plantje graag toe aan mijn salade. Zeekraal is heel gezond want het zit boordevol vitaminen en mineralen die het plantje uit het zoute zeewater opneemt.