Vroeger ging ik elk jaar in oktober walnoten rapen bij de walnotenbomen op het volkstuinencomplex waar ik een tuin had. Elk jaar nam ik een mandje vol met noten mee naar huis. Ik kon hier veel plezier aan beleven. Verse walnoten zijn voor mij een delicatesse.

Sinds mijn verhuizing naar het noorden van het land ben ik op zoek gegaan naar een walnotenboom in mijn nieuwe omgeving. Ik genoot ervan om deze nieuwe regio te verkennen en te ontdekken wat er allemaal te vinden is qua wildpluk.

Het is soms even zoeken, maar als je eenmaal een walnotenboom hebt gevonden, kun je daar elk jaar in de herfst een boel noten rapen. Laatst heb ik een boom gevonden in een park vlakbij waar ik woon. Ik ben blij met deze vondst, want ik zie walnotenbomen vaak alleen bij een boerderij en slechts af en toe in een stadspark.

Ook heb ik midden in de stad een walnotenboom gevonden puur op intuïtie. Ik fietste langs een straat en kreeg een ingeving dat daar wel eens een walnotenboom kon staan. In eerste instantie fietste ik gewoon door, maar mijn gevoel gaf toch aan dat in die straat een walnotenboom te vinden was. Dus ik fietste terug naar de straat om daar eens een kijkje te nemen. In eerste instantie zag ik niets, echter toen ik mij omdraaide zag ik een grote walnotenboom. Van zulke momenten kan ik genieten. Ik heb meteen een aantal walnoten geraapt die op de grond lagen. Heerlijk om je gevoel te volgen in het leven!

Deze herfst heb ik zo’n 50 noten kunnen rapen. Nog niet heel veel, maar oktober is nog maar net begonnen. Rijpe noten vallen namelijk in oktober. Daarvoor zitten ze in een groen omhulsel. Ik ga over enkele dagen nog eens kijken bij de boom of er inmiddels meer noten zijn gevallen. Als het een keertje goed waait dan liggen er soms een boel walnoten op de grond.

Wil jij een keertje mee om noten te rapen? Laat het mij weten…