Een eenvoudig leven

Er is een verlangen wat nu sterk bij mij opkomt. Dat is het verlangen om een eenvoudig te leven te leiden. Wat is het beeld dat er bij mij verschijnt als ik denk aan een eenvoudig leven? Op het fysieke vlak zie een tiny house op een klein stukje land. Het tiny house is omgeven door een kruidentuintje, een moestuin of een voedselbos. Ik zie mij lekker wroeten in de aarde, op blote voeten lopen en besjes plukken in de tuin. Het mooie aan een tiny house is dat ik niet vast zou zitten aan een hypotheek of huur. Nee, ik wil juist de eenvoud. Een leven in vrijheid. Meer heb ik niet nodig.

Op het emotionele vlak voel ik dat ik bij een eenvoudig leven met een glimlach door het leven zou gaan. Ik zou met gemak van de ene vreugdevolle handeling stromen naar de volgende vreugdevolle handeling. Het leven zou voelen als een flow. Het leven zou de weg van de minste weerstand volgend. Leven vanuit een ‘willen doen’ en niet vanuit een ‘moeten doen’. Immers als je niet zoveel geld hoeft te verdienen, dan schep je ook ruimte voor de dingen die echt belangrijk voor je zijn. Je gaat de dingen doen die je enthousiast maken. Je volgt het pad van de vreugde.

Als ik kijk naar familie, vrienden en de meeste mensen die ik ken; eigenlijk lijkt iedereen het normaal te vinden om het leven complex te maken. We maken het complex als we allerlei bezittingen willen hebben. Denk aan een huis, auto, meubels etc.  Om dit alles te kunnen betalen geven we onze vrijheid op. Velen van ons kiezen voor een baan. Een baan… diepe zucht! Alleen al als ik kijk op vacaturesites, word ik diep ongelukkig. Nee, ik wil geen reguliere baan. Dan zou ik mij alleen maar een slaaf voelen in deze maffe matrix. Been there, done that… No thanks!

Natuurlijk heb ik wel de behoefte aan een inkomen. Wat is het beeld dat er ontstaat als ik dit koppel aan mijn visie voor een eenvoudig leven? Als ik rondreis als nomade is het eigenlijk vrij simpel. Ik verdien geen geld, maar ik verdien mijn onderdak en mijn eten in ruil voor vijf of zes uur werken per dag. Geen slechte deal, want ik ervaar veel meer plezier bij het vrijwilligerswerk dan bij een reguliere baan. Ik bezoek ook de mooiste plekken van Europa.

Echter ik voel dat er wel iets ontbreekt. Namelijk als ik werk voor anderen dan ben ik niet bezig met het manifesteren van mijn eigen droom en benut ik vaak niet al mijn talenten. Ik vind het bijvoorbeeld erg leuk om te tuinieren of te koken, maar ik leef dan niet mijn hoogste potentieel. Ik heb het gevoel dat ik mij nuttiger kan maken als ik mensen help d.m.v. natuurcoaching, workshops en trainingen. Ik ben nu eenmaal meer een denker dan een doener.

Hoe ziet mij eenvoudige leven over een jaar (of hoe lang dan ook het mag duren) er uit? Ik zie mezelf wonen in een gezellig, houten tiny house. Denk aan het verhaal van de Amerikaanse schrijver Henry David Thoreau, die in zijn boek Walden vertelt over zijn leven in een blokhut in de natuur.

Ik plaats dit huisje in eerste instantie ergens op een locatie waar ik mag verblijven in ruil voor enkele werkzaamheden. Bijvoorbeeld werken in een moestuin. Vervolgens ga ik vanaf deze plek aan de slag met mijn natuurcoaching. Dit is het beeld wat ik nu ga manifesteren.

Best wel spannend vind ik het om de beslissing om voor een tiny house te gaan ook daadwerkelijk te maken. Maar goed, soms moet je in het leven ook gewoon durven kiezen. Als je namelijk op het leven wacht, dan kun je eeuwig blijven wachten. Het leven komt pas in beweging als IK in beweging kom. Hoe kan het ook anders? Het fysieke leven is namelijk de spiegel van wat wij doen met onze energie.

Ik heb een vraag voor jullie. Je kunt het misschien al raden, ha ha… Wie van jullie heeft of kent een plek (met natuur in de buurt) waar ik mijn tiny house zou mogen plaatsen? In ruil voor bijvoorbeeld enkele werkzaamheden in de tuin.

Ik hoor graag ook jullie reacties op mijn bericht! Herkennen jullie ook iets in deze wens om eenvoudig te leven? Wat is jullie droombeeld? Of hebben jullie misschien praktische suggesties om mij verder te helpen?